Zapraszamy do zapoznania się z materiałami do czytania, słuchania i oglądania wspierającymi proces rozwoju. W sekcji do pracy własnej znajdziesz ćwiczenia, zadania, formularze, z których możesz korzystać w ramach pracy indywidualnej lub razem z psychoterapeutą.
A może preferujesz słuchanie w trakcie jazdy samochodem, tramwajem, podczas picia porannej kawy… Jeśli tak, ta sekcja jest dla ciebie. Zasłuchaj się w polecanych przez nas podcastach, wykładach i chłoń wiedzę.
Zapoznaj się z naszymi materiałami, które pomogą Ci ćwiczyć pracę nad sobą i swoimi dobrostanem psychicznym. Możesz z nich korzystać indywidualnie lub wraz z naszym psychoterapeutą. Znajdziesz tutaj karty do pracy własnej, opisy technik, kwestionariusze.
Chłopaki nie płaczą Czy rzeczywiście tak jest…
Cóż, dobrze by było by płakali, ale często jest tak, że nie płaczą, zamykają swoje emocje albo wyrzucają je w postaci agresji słownej, obojętności. Często przyznają się do płaczu, ale wskazują, że nie robią tego w obecności znajomych, kolegów tylko w domu, w miejscach, gdzie nikt nie widzi… jakby był to powód do wstydu, do odebrania im męskości
Często słyszymy na ulicy, w domach, jak tata kieruje do syna zdanie “Nie płacz, nic się nie stało. Nie płacz, musisz być silny. Nie płacz, jesteś mężczyzną”…Nie przytula go i nie mówi “Okej, masz prawo płakać, to musiało Cię boleć” – nie ma na to przyzwolenia…
A przecież częścią bycia mężczyzną jest odwaga i siła do dzielenia się swoimi emocjami, w tym płakania. Warto zapewnić chłopcom możliwość wyboru, że danego dnia są silni i idą do przodu, ale są dni, kiedy nie czują się dobrze, chcą popłakać, przyznać się, że nie wszystko jest w porządku i potrzebują pomocy.
To warto wzmacniać, to umiejętność eksponowania zarówno siły jak i smutku. Przeplatania tych dwóch reakcji i akceptowania ich.
Do wszystkich dziadków, ojców, braci, kolegów… cieszcie się, płaczcie, pomagajcie sobie i uczcie waszych synów, wnuków, że płacz jest akceptowany i czasami potrzebny.
Chłopaki płaczą i to jest okej.